Recenzja książki - „Ciemne tunele" S. Antonow

Seria „Metro 2033”, którą zapoczątkował Dimitry Glukhovsky zdobyła ogromną sławę nie tylko w Rosji, ale i poza nią. Po książkach Glukhovsky’ego wyobraźnia zaczęła podsuwać pomysły także innym osobom, co dało serię „Uniwesum Metro 2033”, w której książki piszą różni autorzy – w tym nawet polscy. Akcja książek dzieje się w postapokaliptycznym świecie, w którym ludzie zmuszeni są do życia w tunelach. Zatruta powierzchnia nie pozwala na kształtowanie się żadnego istnienia. Główny bohater „Ciemnych Tuneli” musi podjąć się misji zniszczenia eksperymentu pozwalającego stworzyć ludzi odpornych na promieniowanie panujące na powierzchni. Wraz z drużyną idzie przez mroczne tunele metra, aby przeszkodzić wrogom w ponownej kolonizacji planety.

Powieść jest utrzymana w mrocznym klimacie. Zewsząd wieje tajemnicą i grozą, a najbardziej przerażające jest to, że nie nikt nie wie czego się bać. Siergiej Antonow pokazuje smutną rzeczywistość Metra, pełnego zagadek i potworów, którymi często okazują się ludzie. Autor nie owija w bawełnę. Jeśli chce coś pokazać, to pokazuje, a jeśli chce, aby coś pozostało tajemnicą – ukrywa to. Klimat jest surowy i poważny, co wcale nie ujmuje niczego powieści.

Książka jest niesamowicie ciekawa, autor ciągnie akcję i nie zwalnia praktycznie cały czas, co sprawia, że nie można od niej się oderwać. Jest prawdziwą relacją głównego bohatera – pełną przemyśleń nie tylko na temat swojej misji, ale i o życiu, o rzeczywistości metra. Autor pozwala się wtopić w klimat metra i poczuć się tam obecnym.

Bardzo polecam nie tylko „Ciemne Tunele”, ale i całą serię „Uniwersum Metro 2033”. Śledzenie losu głównego bohatera, zwłaszcza w tak interesującej scenerii sprawia, że człowiek nie może oderwać się od książki, która jest wspaniałą odskocznią od życia codziennego.

Stworzymy rasę, która będzie odporna na promieniowanie.

Jej przedstawiciele bez drżenia w kolanach wyjdą na powierzchnię

i zdołają zbudować nowy świat, zbudować przyszłość

nie dla tunelowych szczurów, lecz dla odrodzonej ludzkości.

Ludzie znów zobaczą gwiazdy, o których z taką

przejmującą nostalgią opowiadają starzy mieszkańcy metra.

~ Fragment książki ~